Tomasz Grodzki nie przeprosi, bo mu się to nie opłaca

Jasne, to mógł być dowolny inny senator z ramienia Koalicji Obywatelskiej, malwersacja państwowej kasy, oszustwa na podatkach, wykupiona kamienica albo zwykłe łapówki, tyle że w innym państwowym sektorze, niż służba zdrowia. No właśnie. Autentyczności stawianym Grodzkiemu zarzutom nadają lata jego pracy. Pozwólcie, że nie będę przytaczała własnych rodzinnych traum, by udowodnić, że w latach 90. w Polsce było jak na Białorusi. Połowę oszczędności wydawało się na leczenie a połowę - na łapówki.

Możliwe, że marszałek nigdy “nie brał”. I obawiam się, że taki właśnie będzie wynik śledztwa w jego sprawie. Kiedy grupa nie-uprzywilejowana oskarża autorytet - prawie zawsze przegrywa. Pomijając już majątek, którego Grodzki nigdy nie ukrywał, a który rozdysponować może w transferach do kancelarii - trudno będzie mu cokolwiek udowodnić, bo niby na jakiej podstawie? Mówiąc o przelewach - te marszałek ma już zaplanowane, ponieważ szykuje pozwy, dziwiąc się zarazem, dlaczego jego domniemane ofiary nie pokazują twarzy.

W całej tej sprawie najbardziej rozsierdza mnie jego postawa. Pamiętam doskonale aferę z nagrodami w rządzie PiS i loty marszałka Kuchcińskiego. Za każdym razem, kiedy Kaczyński wychodził na mównicę i przepraszał powtarzałam - PiS będzie rządził do końca świata - choć światu tego wcale nie życzę.